لنز مناسب عکاسی پرتره

لنز مناسب عکاسی پرتره | ما قصد داریم در این مطلب در خصوص ویژگی‌های لنز مناسب برای عکاسی پرتره صحبت کنیم و به معرفی چند نمونه از آن‌ها بپردازیم. در همین رابطه چنانچه در پی کسب اطلاعاتی مفید پیش از خرید این محصولات هستید، دعوت می‌کنم تا انتها با ما همراه باشید!

آشنایی با عکاسی پرتره

پیش از اینکه به بررسی لنز مناسب عکاسی پرتره بپردازیم لازم است تا نخست با خود این سبک عکاسی آشنا شویم. اگرچه شاید این توضیحات برای کسانی که مبانی ابتدایی عکاسی را گذرانده‌اند کمی تکراری یا خسته‌کننده باشد، اما زمانی که ویژگی‌های این نوع تصاویر را مرور می‌کنیم، ناخودآگاه درمیابیم که چه نوع لنزهایی برای این کار مناسب بوده و باید چه ویژگی‌هایی داشته باشند. و اما پرتره، Portrait Photography یا Portraiture! پرتره‌ها به تصاویری گفته می‌شود که در آن صورت انسان (معمولاً تمام رخ) معلوم باشد. حال این تصویر می‌تواند فقط شامل سر بوده، از کمر به بالا گرفته شده یا تمام قد باشد.

تاریخچه عکس‌های پرتره

اگرچه پیش از پیدایش دوربین‌های عکاسی هم بواسطه هنر نقاشان زبردست امکان نقش بستن پرتره یک فرد روی بوم وجود داشت، اما به دلیل گران و وقتگیر بودن پروسه تهیه آن امکان کشیدن پرتره همگان وجود نداشت. به همین دلیل در نمونه‌های تاریخی تنها شاهان، شاهزادگان، درباریان یا سیاسیون بلندپایه، افراد سرشناس و متمول و همچنین خود نقاشان را می‌بینیم که دارای یک پرتره هستند.

عکاسی پرتره در سال‌های ابتدایی

با ظهور دوربین‌های عکاسی در قرن ۱۹، امکان داشتن یک پرتره به امری ارزان، سریع‌، عمومی‌ و مستلزم داشتن سطح مهارتی کمتر نسبت به نقاشی تبدیل شد! در روزهایی که دوربین‌ها با متد «داگرئوتایپ» کار می‌کردند، زمان نوردهی بسیار زیاد بود. ( Daguerreotype نخستین روش موفق در ثبت عکس‌های دائمیست که در آن یک صفحه نقره‌ای ید اندود را به منظور جذب نور داخل دوربین می‌گذاشتند).

این نوع عکاسی با دردسرهای زیادی همراه بود. به عنوان مثال سوژه باید دقایقی طولانی ثابت می‌ماند تا عکس وی گرفته شود. به همین دلیل در سال‌های اول یا کمتر شاهد تصویر از سوژه‌های زنده بودیم، یا چنانچه از انسانی عکس گرفته می‌‌شد وی مجبور بود بی حرکت بماند. در نتیجه بی دلیل نیست که بسیاری از عکس‌های این دوره شامل تصاویر افرادی با صورت‌های بی حس و عبوس است. دلیل این امر همین این بود که نگه داشتن صورت در حالت عادی ساده‌تر از دادن حالات دیگر به اجزای آن بود.

در همین رابطه در فیلم کمدی « یک میلیون راه برای مردن در غرب» (A Million Ways to Die in the West) که داستان آن به سال ۱۸۸۲ در آریزونا برمی‌گردد، خبر اینکه فردی یک عکس با لب خندان انداخته است بسیار عجیب بوده و دهان به دهان می‌چرخد.

تکنیک مادرِ پنهان

گفتنیست این دوره، دوره پیدایش چالش‌های جدیدی در عکاسی بود که از مهمترین آن‌ها می‌توان به مشکلات نوردهی یا زیبایی شناسی نقاشی در آن زمان اشاره کرد. ناگفته نماند که وجود این چالش‌ها مقدمه ساخت دوربین یا ابداع متدهای سریعتر را فراهم کرده و همچنین تکنیک‌‌هایی نظیر «مادرِ پنهان» را باب کرد.

عکاسی «مادر پنهان» یک ژانر از عکاسی پرتره‌ای رایج در دوران ویکتوریاست که در آن کودکان خردسال با حضور مادرشان عکس می‌گرفتند اما والدین در عکس پنهان می‌شدند. در همین رابطه به دلیل زمان نوردهی طولانی دوربین‌های اولیه، این نیاز به بی‌حرکت نگه داشتن کودکان در حین گرفتن عکس وجود داشته است. به همین دلیل مادر با قرار گرفتن در پس یک پرده کودک را روی پای خود نشانده یا روی صندلی نگه می‌داشته است تا ضمن بی حرکت ماندن وی، خود نیز دیده نشود.

کاربرد پرتره‌ها

پرتره‌ها امروزه کاربردهای فراوانی پیدا کرده‌اند. عکس‌های پرسنلی به عنوان یکی از اصلی‌ترین اجزای کارت‌های شناسایی، رزومه و کارنامه‌ها یا برخی پروفایل‌های آنلاین در حقیقت مهمترین پرتره‌هایی هستند که همگان به آن‌ها نیاز دارند. از همین روی شاید بتوان یکی از اصلی‌ترین متقاضیان خرید لنز مناسب عکاسی پرتره را عکاسانی دانست که به عنوان یک شغل کلاسیک این کار را انجام داده، به عنوان مثال خروجی کار خود را در سایز ۴×۳ و دیگر ابعاد رایج چاپ و نهایتاً به مشتری عرضه می‌کنند.

در ادامه می‌توان به پرتره‌های تمام قد با کادر مستطیل عمودی که اغلب جنبه یادگاری دارند اشاره کرد. پرتره‌های هنری از سلبریتی‌ها که نمونه‌های آن به وفور در اینترنت پیدا می‌شود، پرتره‌های تبلیغاتی که در آن یک فرد در کنار محصول مورد نظر قرار دارد یا پرتره‌های خانوادگی که همانطور که از اسمشان مشخص است برای ثبت لحظات خاص زندگی اعضای یک خانواده (مانند تولد، عروسی و …) با ژست‌های مرتبط با رویدادهای مذکور انداخته می‌شوند از مهمترین کاربردهای این سبک عکاسی می‌باشد.

لنز مناسب عکاسی پرتره

از نظر دیافراگم

می‌دانیم دیافراگم تعیین‌کننده مقدار نوری است که به لنز وارد می‌شود. همچنین در یادداشت راهنمای خرید لنز دوربین هم گفته شد هرچه f-stop یا عدد نمایانگر این ویژگی کمتر باشد، دیافراگم لنز مورد نظر بازتر می‌باشد. به عنوان مثال لنزی با دیافراگم f/1.8 می تواند بیشتر از لنزهای f/4 باز شود.

وقتی نور بیشتری به لنز می‌دهیم یا fنامبر را کم می‌کنیم، پس‌زمینه عکس را محو کرده، سوژه را برجسته نموده و به پرتره‌های خود ظاهری حرفه‌ای‌تر می‌دهیم. به همین دلیل اکثر عکاسان پرتره لنزهایی با f-stop کمتر را ترجیح می دهند –مثلاً بین f/1.8  تا f/2.8!

از نظر نوع لنز

لنزهای پرتره به دو نوع پرایم و زوم تقسیم می شوند. لنزهای پرایم فاصله کانونی ثابتی دارند. آنها معمولاً دیافراگم‌های بازتری دارند و عکس‌های واضح‌تری می‌گیرند، اما نمی‌توانید با استفاده از آن‌ها زوم کنید. این در حالیست که لنزهای زوم می توانند در فواصل کانونی مختلف تنظیم شوند، اما معمولاً دیافراگم بالاتری دارند و به اندازه لنزهای پرایم شارپ نیستند.

اکثر عکاسان حرفه‌ای پرتره لنزهای پرایم را برای دیافراگم باز و تصاویر واضح‌تر انتخاب می‌کنند. موارد زیر از محبوب‌ترین فواصل کانونی لنز مناسب عکاسی پرتره هستند:

• ۵۰میلی‌متری
• ۸۵میلی‌متری
• ۱۳۵میلی‌متری

لنزهای زوم بسیار متنوع‌تر هستند و برای آزمایش فواصل کانونی مختلف استفاده می‌شوند. اکثر عکاسان پرتره برای لنزهای زوم خود از فواصل کانونی کوتاه‌تری استفاده می‌کنند:

• ۲۴-۷۰میلی‌متر
• ۵۵-۷۰میلی‌متر
• ۷۰-۲۰۰میلی‌متر

بررسی چند لنز مناسب برای عکاسی پرتره

لنزهای ۵۰ میلی‌متری

هنگامی که عکاسان متوجه می شوند که لنز کیت آنها دیگر نیازهای خلاقانه‌شان را برآورده نمی کند، اولین لنزی که نظرشان را جلب می‌کند لنز ۵۰ میلی‌متری است.

یکی از بزرگترین جذابیت‌های این لنز این است که نسخه f/1.8  بسیاری از سازندگانش نسبتاً ارزان است. علاوه بر این میدان دیدی قابل مقایسه با چشم انسان فراهم می‌کند و حداکثر دیافراگم گسترده، عکاسی با عمق میدان کم از طیف وسیعی از سوژه‌ها را ممکن می‌سازد.

دو نوع اصلی لنزهای ۵۰ میلی‌متری که معمولاً در دسترس هستند نمونه‌های f/1.4 وf/1.8 می‌باشند. حال اینکه f/1.4 اجازه می‌دهد تا نور بیشتری با سرعت شاتر معین به لنز وارد شود و همچنین عمق میدان کمتری نیز دارد. اگر با دوربین APS-C عکاسی می‌کنید، یک لنز ۳۵ میلی‌متری نزدیک‌ترین فاصله کانونی معادل ۵۲.۵ میلی‌متر را ارائه می دهد. در همین حال، کاربران Micro Four Thirds با لنز ۲۵ میلی‌متری به فاصله کانونی معادل ۵۰ میلی‌متر خواهند رسید.

در عکاسی پرتره لنزهای ۵۰ میلی‌متری هم برای پرتره‌های تمام قد و در سطح کمر، هم برای کار در آتلیه و لوکیشن‌های دیگر عالی هستند. این به لطف میدان دید وسیع در مقایسه با لنزهای ۸۵ یا ۱۳۵ میلی‌متری است و برای دستیابی به این محصولات نیازی به فاصله زیادی با مدل ندارید.

از طرف دیگر اگر هدف شما عکاسی از سر و یا انداختن پرتره سر و شانه است، نزدیک شدن بیش از حد به سوژه ویژگی‌های صورت وی را مخدوش می کند، به طوری که صورت خیلی باریک و بینی بسیار بزرگ می شود. بنابراین یک ۵۰ میلی‌متری با وجود همه نکات مثبتی که دارد بهترین انتخاب برای این نوع شات نیست.

بهترین لنزهای ۵۰ میلی‌متری

• Tamron SP 45mm f/8 Di VC USD برای Canon
• Sigma 50mm F1.4 DG HSM Art Lens
• Sony FE 50mm f/1.8
• Canon EF 50mm f/1.4 USM
• Nikon AF-S Nikkor 50mm f/1.4G
• Olympus M.ZUIKO DIGITAL 25mm 1:1.8
• Fuji XF 35mm f/2 R WR

لنزهای ۸۵ میلی‌متری

اگر به دنبال لنزی هستید که فاصله کاری معقولی از مدل داشته باشد و میدان دید باریک‌تری نسبت به لنز ۵۰ میلی‌متری به شما بدهد، فاصله کانونی ۸۵ میلی‌متری محبوب‌ترین فاصله مورد نظر برای عکاسی پرتره است.

این لنزهای تله فوتو کوتاه معمولاً با دیافراگم  f/1.4 وf/1.8  در دسترس هستند. f/1.4 به طور قابل توجهی گران‌تر می‌باشد، بنابراین بودجه مشتریان است که در تصمیم‌گیری خرید نقش دارد. برای کاربران APS-C ، یک لنز ۵۰ میلی‌متری فاصله کانونی معادل ۷۵-۸۰ میلی‌متر را فراهم می‌کند. این در حالیست که کاربران «ماکرو چهار سوم» برای ایجاد فاصله کانونی معادل ۹۰ میلی‌متر به یک لنز ۴۵ میلی‌متری نیاز دارند.

دارندگان APS-C شاید خوش‌شانس‌ترین عکاسان در این مورد باشند؛ چرا که لنزهای ۵۰ میلی‌متری معمولاً مقرون بصرفه‌ترین نوع لنز از بین این سه مورد می‌باشد. دارندگان دوربین‌های عکاسی فول‌فریم و Micro Four Thirds  باید برای این کار پول بیشتری خرج کنند، اما قطعاً برای این فاصله کانونی ارزشش را دارد.

لنزهای ۸۵ میلی‌متری همه کاره هستند زیرا برای پرتره‌های تمام قد، سطح کمر و سر و شانه مناسبند. با این لنز می‌توانید عکس‌های نزدیکتری از سر بگیرید، اما این کار باید با احتیاط انجام شود، زیرا ممکن است در اینجا اعوجاج ویژگی‌های صورت را دستخوش تغییراتی قرار دهد. هنگام عکاسی در استودیو، یک لنز ۸۵ میلی‌متری برای عکس‌برداری از بالای زانو یا عکس‌های سر و شانه ایده‌آل است، اما برای عکس‌های نزدیکتر، ۱۳۵ میلی‌متری بهترین گزینه خواهد بود.

بهترین لنزهای ۸۵ میلی‌متری

• Nikon AF-S 85mm f/1.8G
• Canon EF 85mm f/1.8 USM
• Sony FE 85mm f/1.8
• Sigma 85mm F1.4 DG HSM Art برای دوربین عکاسی نیکون
• Tamron SP 85mm f/1.8 Di VC USD برای Canon
• Fujifilm XF56MMF1.2 R f1.2 Lens
• Olympus M.Zuiko 45mm f/1.8

لنزهای ۱۳۵ میلی‌متری

اگر کیف عکاسی شما یک تاج باشد، بی‌تردید لنز ۱۳۵ میلی‌متری‌تان نگین آن است! این محصول دارای دیافراگم عریض با اندازه f/1.8 وf/2.0  بوده که با فاصله کانونی کمی بیشتر کار می‌کند تا یک تاری فوق‌العاده در پس‌زمینه ایجاد کند. این نوع لنزها این امتیاز را دارند که به شما اجازه می دهند بدون نزدیک شدن فیزیکی به سوژه تصویر نزدیک‌تری از وی دریافت کنید.

در حالی که لنز ۱۳۵ میلی‌متری از چند جهت نسبت به همتایان کوتاه‌تر خود برتر می‌باشد، اما باز هم کامل نیست. لنزهای تله فوتو طولانی‌تر، اعوجاج متفاوتی نسبت به لنزهای عریض ایجاد می‌کنند. در حالی که لنزهای عریض‌تر چهره را باریک‌تر نشان می‌دهند، با بزرگ شدن نامطلوب بینی، تله‌فوتوهای طولانی صورت را کمی بازتر نشان می‌دهند.

این اتفاق در ۱۳۵ میلی‌متری رخ می‌دهد، اما تأثیر آن به اندازه لنزهای ۲۰۰ میلی‌متری قابل توجه نیست. لنزهای ۷۰ تا ۲۰۰ میلی‌متری با داشتن تنوع زیاد برای عکاسی پرتره مناسب نیستند. حال اینکه ۱۳۵ میلی‌متر‌ی‌ها با حداکثر دیافراگم سریع‌تر همیشه نتایج بهتری ارائه می‌دهند.

در موقعیت مکانی، لنزهای ۱۳۵ میلی‌متری می‌توانند به هر اندازه که دوست دارید بازدهی داشته باشند، زیرا می‌توانید تا آنجا که لازم است از مدل فاصله بگیرید. علاوه بر این، لنز مذکور به لطف میدان دید باریک و بوکه برجسته ( Bokeh افکتی مات یا شکل هنری و زیباشناسانه برای عکاسی است که در نواحی خارج از فوکوس تصویر ایجاد می‌شود)، عکس‌های تمام قد کاملاً خیره‌کننده با شما می‌دهد، حتی اگر بیش از چند متر با مدل فاصله نداشته باشید.

استفاده از لنز ۱۳۵ میلی‌متری در استدیو

اما در استودیو اوضاع کمی متفاوت است. فاصله کاری طولانی مورد نیاز برای یک عکس تمام قد به این معنی است که ۱۳۵ میلی‌متر بسیار زیاد است، اما برای عکس‌های سر و شانه صمیمی‌تر و عکس‌های سر، بهترین گزینه از میان سه مورد گفته شده در اینجا هستند. برای دوربین‌های APS-C، یک لنز ۸۵ میلی‌متری فاصله کانونی معادل ۱۲۷.۵ میلی‌متر را ارائه می‌کند، در حالی که ۷۵ میلی‌متری فاصله کانونی معادل ۱۵۰ میلی‌متر را در دوربین Micro Four Thirds به ما می‌دهد.

بهترین لنزهای ۱۳۵ میلی‌متری

• Sigma 135 mm F1.8 DG HSM Lens
• Olympus M.Zuiko Digital ED 75mm f/1.8
• Fuji XF 90mm f/2 R LM WR
• Nikon AF-S 105mm f/1.4E ED

کدام فاصله کانونی مناسب عکاسی پرتره است؟

با وجود همه این توضیحات، انتخاب مناسب‌ترین لنز به افراد بستگی دارد، اما در یک دنیای ایده آل داشتن هر سه تای آن‌ها بهترین گزینه خواهد بود. زیرا عکاس را قادر می‌سازد تا بتواند هر نوع پرتره‌ای با هر فاصله و در هر مکانی بگیرد.

برای یک حرفه‌ای، داشتن این سه فاصله کانونی در کنار یک لنز ۲۴ یا ۳۵ میلی‌متری نیز مفید خواهد بود. وجود یک یا چند مورد از این فواصل کانونی پرتره کلاسیک به خوبی نیازهایی علاقه‌مندان را برآورده می کند. در این راه همپوشانی‌هایی نیز بین لنزها وجود دارد، بنابراین به این فکر کنید که می‌خواهید از چه نوع سوژه‌هایی عکس بگیرید و سپس تصمیم بگیرید که کدام لنز برای شما بهترین است. ترکیبی از هر دو مورد از این فاصله کانونی یک کیت پرتره فوق‌العاده به شما می‌دهد.

همانند قیمت لنز دوربین موبایل همواره هزینه‌ها و بودجه در نظر گرفته‌شده برای خرید لنز بزرگترین محدودیت ما در این کار است. با این حال اگر بودجه محدودی دارید، همه کاره‌ترین لنز از این سه دسته، لنز ۸۵ میلی‌متری است. این لنز که بین ۵۰ تا ۱۳۵ میلی‌متر قرار دارد، فاصله کاری مناسبی از مدل را بدون نیاز به ایستادن خیلی نزدیک یا خیلی دور فراهم می‌کند. از این گذشته اعوجاج در آن حداقل است، بنابراین برای استفاده در استودیو و اماکن دیگر ایده آل می‌باشد.

برای دارندگان دوربین APS-C، لنز ۵۰ میلی‌متر بهترین گزینه است، زیرا فاصله کانونیش معادل ۷۵-۸۰ میلی‌متر خواهد بود. نهایتاً در ماکرو چهار سوم‌ها، یک لنز ۴۵ میلی‌متری فاصله کانونی معادل ۹۰ میلی متر را به شما می‌دهد.